Nieuwe lievelingskleur
Blijf op de hoogte en volg Lynn
28 Februari 2016 | Zuid-Afrika, Durban
Er is weer een week voorbij gevlogen en dat beteken dat ik al op 1/3 van mijn reis zit. Precies 3 weken geleden stapte ik met Jolanda op het vliegtuig en vandaag is de dag dat ik afscheid van haar heb moeten nemen en ik mijn reis verder voortzet. Ik blijf gelukkig niet alleen over op Palm Tree maar toch is het gek om afscheid te nemen van de persoon waarmee ik dit avontuur begon. Maar ik heb lekker nog 6 weken om te genieten en nog meer van Zuid Afrika te zien.
Alles is tot nu toe anders. Van de bijna uit elkaar gevallen township huisjes, waar ze met teveel mensen in slapen, tot de normaal van steen gebouwde huizen waar zelfs een auto voor de deur staat. Dit weekend is het zelfs gebeurd dat er kinderen achter onze auto aan renden om geld. Ook gaan wij, met de vrijwilligers van Palm Tree 2x in de week naar een winkelcentrum wat je ook in Europa tegen zou kunnen komen. Ondanks alle verschillen is het allemaal zo mooi hier. Ik denk dat groen mijn nieuwe lievelingskleur is. Als je om je heen kijkt zie je zoveel groen. Eigenlijk moet je hier blijven kijken anders mis je wat.
Goed, zoals ik al zei is deze week weer voorbij gevlogen. Het was een drukke maar leuke week. Ik begeleidde deze week een jongen van 16 jaar die, als ik het goed inschat, een ernstig tot matig verstandelijke beperking heeft. Zonder dat ik er iets voor deed had ik vanaf het begin een klik met hem. Tijdens school zit hij een deel van de dag en de andere delen is hij buiten bezig met klusjes of doet hij arts en craft. Hij houdt zich daarbij vooral bezig met het maken van armbanden.
Afgelopen woensdag was het vrijwilligersdag. Dat betekenende dat we met de nieuwe lichting van vrijwilligers van Be More bij elkaars projecten langs gingen. De coördinator van Be More was hier ook bij. Zij komt wekelijks langs bij ons allemaal om te kletsen en te kijken hoe het gaat. Woensdag was een enorm hete dag en natuurlijk zaten we weer veel in de auto. Wel was het leuk om eens bij de projecten van de andere te kijken. Ook bevestigde her weer dat ik het juiste project heb gekozen, ook erg fijn natuurlijk.
Op donderdag werd er door de kinderen en begeleiding van het project een bye bye braai georganiseerd omdat zij afgelopen vrijdag afscheid moesten nemen van 2 vrijwilligers. Dit was een erg gezellige avond, afgesloten met een bingo, georganiseerd door ons (de vrijwilligers :)).
Vrijdag was het alweer vroeg dag, om 07.00 werden we opgehaald voor weer een weekendtrip. Dit keer aan de kust. We hebben 2 nachtjes doorgebracht in Port St Johns. Na een lange rit in de auto werd het helaas erg slecht weer vrijdag. We hebben een stukje gewandeld maar zijn toen alweer terug gegaan naar het hostel. We waren allemaal best moe dus even rustig aan doen was ook niet verkeerd.
Zaterdag ging om half 7 de wekker, na een frisse douche kon ik er, ondanks dat het zo vroeg was, weer tegen aan. Zowiezo is vroeg opstaan hier een stuk minder erg omdat de zon bijna altijd schijnt.
Na een lekker ontbijtje vertrokken we met de auto naar een aantal hele mooie uitkijkpunten. We hebben boven op een berg gestaan waar je heel ver kon kijken, ook zagen we de zee. Uh ik bedoel Indische oceaan.
We hebben geluncht aan het strand en zijn vervolgens een strandwandeling gaan maken. Ondertussen raapten we wat mooie schelpen op van de grond, leuk voor later zullen we maar zeggen.
Na een soort van fotoshoot in het water zijn we een grot in gegaan waar we ook nog mooie foto's hebben kunnen schieten. Vervolgens maakten we ons klaar voor een boottocht. Helaas was er geen tijd om te zwemmen maar jullie kunnen vast wel raden wie er op haar billen in het water belandde. De boottocht was echt in een woord genieten. Wat was het mooi, zon, water, groen en lachende kinderen die in het water speelde. Na de boottocht nam onze gids ons mee naar 'the mudcaves'. We kwamen aan bij een heel klein Afrikaans dorpje waar een aantal typische zelf in elkaar gebouwde huisjes stonden. Er liepen volgensmij teveel mensen als je keek naar het aantal huisjes. Wij vroegen ons allemaal af wat we hier nou precies gingen doen maar we lieten het maar over ons heen komen. Meteen kwamen er mensen op ons af. Blijkbaar had onze gids ballonnen en lolly's bij die we uit mochten delen aan de kinderen. Ik voelde me serieus even Sinterklaas. Die gezichten van die kinderen, zo smekend en zo blij als ze iets kregen. Na dit feest kregen we ons moddermasker op. Wat zagen we eruit! Die mensen vonden het wel grappig; white people met een Afrikaans masker op. Als laatste hebben we nog een huisje van binnen mogen zien. Ook op onze weg naar huis zag ik verschillende mensen lachen. Terug bij het hostel hebben we het masker meteen van ons gezicht gewassen. Een fijne bijkomstigheid van dit alles was dat we er een zacht huidje aan overhielden. We sloten de avond af met een braai en een cocktail; monkey shit on the beach! Ik kan je vertellen, da was goeie shit :).
Goed verhaal, lekker lang. Volgende week weer meer!
Liefs
Alles is tot nu toe anders. Van de bijna uit elkaar gevallen township huisjes, waar ze met teveel mensen in slapen, tot de normaal van steen gebouwde huizen waar zelfs een auto voor de deur staat. Dit weekend is het zelfs gebeurd dat er kinderen achter onze auto aan renden om geld. Ook gaan wij, met de vrijwilligers van Palm Tree 2x in de week naar een winkelcentrum wat je ook in Europa tegen zou kunnen komen. Ondanks alle verschillen is het allemaal zo mooi hier. Ik denk dat groen mijn nieuwe lievelingskleur is. Als je om je heen kijkt zie je zoveel groen. Eigenlijk moet je hier blijven kijken anders mis je wat.
Goed, zoals ik al zei is deze week weer voorbij gevlogen. Het was een drukke maar leuke week. Ik begeleidde deze week een jongen van 16 jaar die, als ik het goed inschat, een ernstig tot matig verstandelijke beperking heeft. Zonder dat ik er iets voor deed had ik vanaf het begin een klik met hem. Tijdens school zit hij een deel van de dag en de andere delen is hij buiten bezig met klusjes of doet hij arts en craft. Hij houdt zich daarbij vooral bezig met het maken van armbanden.
Afgelopen woensdag was het vrijwilligersdag. Dat betekenende dat we met de nieuwe lichting van vrijwilligers van Be More bij elkaars projecten langs gingen. De coördinator van Be More was hier ook bij. Zij komt wekelijks langs bij ons allemaal om te kletsen en te kijken hoe het gaat. Woensdag was een enorm hete dag en natuurlijk zaten we weer veel in de auto. Wel was het leuk om eens bij de projecten van de andere te kijken. Ook bevestigde her weer dat ik het juiste project heb gekozen, ook erg fijn natuurlijk.
Op donderdag werd er door de kinderen en begeleiding van het project een bye bye braai georganiseerd omdat zij afgelopen vrijdag afscheid moesten nemen van 2 vrijwilligers. Dit was een erg gezellige avond, afgesloten met een bingo, georganiseerd door ons (de vrijwilligers :)).
Vrijdag was het alweer vroeg dag, om 07.00 werden we opgehaald voor weer een weekendtrip. Dit keer aan de kust. We hebben 2 nachtjes doorgebracht in Port St Johns. Na een lange rit in de auto werd het helaas erg slecht weer vrijdag. We hebben een stukje gewandeld maar zijn toen alweer terug gegaan naar het hostel. We waren allemaal best moe dus even rustig aan doen was ook niet verkeerd.
Zaterdag ging om half 7 de wekker, na een frisse douche kon ik er, ondanks dat het zo vroeg was, weer tegen aan. Zowiezo is vroeg opstaan hier een stuk minder erg omdat de zon bijna altijd schijnt.
Na een lekker ontbijtje vertrokken we met de auto naar een aantal hele mooie uitkijkpunten. We hebben boven op een berg gestaan waar je heel ver kon kijken, ook zagen we de zee. Uh ik bedoel Indische oceaan.
We hebben geluncht aan het strand en zijn vervolgens een strandwandeling gaan maken. Ondertussen raapten we wat mooie schelpen op van de grond, leuk voor later zullen we maar zeggen.
Na een soort van fotoshoot in het water zijn we een grot in gegaan waar we ook nog mooie foto's hebben kunnen schieten. Vervolgens maakten we ons klaar voor een boottocht. Helaas was er geen tijd om te zwemmen maar jullie kunnen vast wel raden wie er op haar billen in het water belandde. De boottocht was echt in een woord genieten. Wat was het mooi, zon, water, groen en lachende kinderen die in het water speelde. Na de boottocht nam onze gids ons mee naar 'the mudcaves'. We kwamen aan bij een heel klein Afrikaans dorpje waar een aantal typische zelf in elkaar gebouwde huisjes stonden. Er liepen volgensmij teveel mensen als je keek naar het aantal huisjes. Wij vroegen ons allemaal af wat we hier nou precies gingen doen maar we lieten het maar over ons heen komen. Meteen kwamen er mensen op ons af. Blijkbaar had onze gids ballonnen en lolly's bij die we uit mochten delen aan de kinderen. Ik voelde me serieus even Sinterklaas. Die gezichten van die kinderen, zo smekend en zo blij als ze iets kregen. Na dit feest kregen we ons moddermasker op. Wat zagen we eruit! Die mensen vonden het wel grappig; white people met een Afrikaans masker op. Als laatste hebben we nog een huisje van binnen mogen zien. Ook op onze weg naar huis zag ik verschillende mensen lachen. Terug bij het hostel hebben we het masker meteen van ons gezicht gewassen. Een fijne bijkomstigheid van dit alles was dat we er een zacht huidje aan overhielden. We sloten de avond af met een braai en een cocktail; monkey shit on the beach! Ik kan je vertellen, da was goeie shit :).
Goed verhaal, lekker lang. Volgende week weer meer!
Liefs
-
28 Februari 2016 - 19:18
Kees Van Den Heuvel:
Jij met je moddermasker en met je billen in het water had ik wel willen zien maar die foto's kan ik hier niet vinden. Veel plezier daar en de groetjes van Kees en Carlo. P.S. je Efteling spaarkaarten liggen voor je klaar. -
28 Februari 2016 - 20:00
Jeanette Vereijken:
Lieve Lynn, je hebt weer een geweldig verhaal geschreven. Prachtig geschreven. Mis alleen je mooie modder foto's haha. Op naar weer een geweldige week. Liefs xxx je mamsie -
28 Februari 2016 - 20:25
Opa:
goede avond Rowana,
als ik dit allemaal lees dan denk ik dat de helft van de stage uitstapjes zijn.
Niet erg, want zo'n kans krijg jij nooit meer, dus geniet ervan.
Pap en Mam vroegen mij vanmiddag of de kaart was aangekomen, jammer genoeg heb ik tot nu toe niets ontvangen. Zou de kaart alsnog aankomen dan geef ik een seintje.
Koen Koomen was bij mij thuis, ik heb waarschijnlijk een lichte hernia, morgen hoor ik hier meer over.
Hij vroeg hoe het jou ging en heb hem verteld dat jij in Zuid Afrika stage loopt.
nog veel groetjes en tot wederhoren
Opa -
28 Februari 2016 - 20:31
Linda:
Leuk verhaal. Ik ben benieuwd naar de foto s? Echt een te gekke ervaring lijkt het me.
Groetjes -
28 Februari 2016 - 20:52
Lynn De Haas:
Hoi Opa, Ik denk dat U gereageerd heeft op de verkeerde blog.
@Linda, de foto's staan erbij! Om verliefd op te worden denk ik zo :) -
29 Februari 2016 - 21:25
Henk De Haas:
hoi lynn
weer een bijzonder mooi verhaal over je belevenissen daar aan de kust
geniet ervan samen met je andere vrijwilligers daar !!
een fijne nieuwe week toegewenst lynn maak er weer iets moois van !!
gr henk -
06 Maart 2016 - 16:10
Marloes Cuijpers:
Ja joh, dit is toch wel een unicum dat ik eens op iemand anders zn blog een comment mag posten! Jij bent goed bezig Lynneke! Beetje jaloezie is wel ter plaatse. Ik vind trouwens wel dat je gewoon die aap voor Guus mee kunt nemen. Dat bijten leert ie m wel af. Komt goed!
Geniesse! Xxxx -
07 Maart 2016 - 21:54
BeautyKees:
Hoi Lynn,
Eerst even complimenten, jij schrijft zo beeldend dat ik het echt voor mij zie wat jij allemaal beleefd! Dus ga maar boeken schrijven.
Wat een leuke bijkomstigheid dat jij de weekenden zo veel kunt zien van de omgeving en dat het je ook een vakantiegevoel geeft. Top, leuk je uitdrukkingen. Mooi huidje overgehouden van het masker, mooi meegenomen.
Geniet deze week weer van al het mooie en je nieuwe collega vrijwilliger! Tot het volgende verslag, ik kijk er al naar uit!
Groetjes, Kees en Bea Oers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
